De pici cacio e pepe bij Pici in Antwerpen
Ok, ok, ik hoor jullie al denken: eh hallo, cacio e pepe is geen bolognaise… Is dit geen spaghetti bolognaise blog? WAAR IS DE BOLOGNAISE DAN? Daarop heb ik één antwoord: discriminatie is zó jaren 50. En ook wel: doe niet zo moeilijk.
Maar nu ter zake. Pici is een must-visit voor pastafans. Verse pasta, glaasje wijn dabei, uitzicht over de immer gezellige Dageraadplaats, heaven. Afsluiten doe je – om in de sfeer te blijven – met authentiek Italiaans roomijs van Gelateria Savini aan de overkant van het plein. Trust me. Of mijn schoonzus. Of iedereen die ik er al mee naartoe genomen heb. Allez kies maar hé.
DE SPAGHET? Ik benadruk: vers, verser, versttt. Pici’s stokpaardje is dagverse huisgemaakte pasta, dus zeker bij hun signature dish is dat niet anders. ‘Pici’ zijn trouwens een dikke spaghettivariant met een beetje beet. Toegegeven: je moet er fan van zijn – mijn zus was het absoluut niet, ik (als kenner van wat goed is) ab-so-luut wel.
De saus, cacio e pepe, is een absolute Romeinse klassieker. Je kan de ingrediënten tellen op één hand: olijfolie, pecorino en peper. De simpelste dingen in het leven zijn vaak de beste en dat geldt ook hier. Heerlijk afgewerkt met een kleine sprinkle geraspte pecorino.
SAMENGEVAT? Een kaasbom aka pure verwennerij aka ik ben aan het watertanden terwijl ik dit schrijf.
