De spaghetti bolognaise bij Belmondo
Zaterdagavond op de Groenplaats. Mijn vriendin Anneke en ik zoeken een hapje om te eten. Als fan van Belmondo leidt Anneke me daarheen, “om hun spaghetti eens te testen.” Ze vervolgt: “Ik moet je wel waarschuwen: die is eigenlijk niet zo goed. Maar zulke reviews heb je natuurlijk ook nodig op je site.” De toon is gezet.
DE SPAGHET? Spaghetti alla chitarra oftewel ‘gitaarpasta’. Een soort platte spaghetti die je bekomt door pastadeeg met een deegrol over snaren uit te rollen (look at me being fancy met al mijn net gegoogelde kennis). Persoonlijk vind ik het niet de beste ‘drager’ voor een bolognaisesaus. Die was in dit geval lekker gekruid, maar te weinig in verhouding tot de rest. De vier gehaktballen ten slotte, waren helemaal top.
Wat de kaas betreft: dat zal een mysterie blijven. Tot driemaal toe vroeg ik verschillende obers om een portie kaas. Na zoveel keer is mijn assertiviteit doorgaans wel uitgewerkt.
SAMENGEVAT? Doe het voor de ballen. Een zin die ik nooit meer wil gebruiken in mijn leven.