De spaghetti bolognaise bij Carlito in Tielt
In opdracht van Nina bezocht ik de voorbije zes weken – met het grootste plezier – jullie favoriete spaghetti adresjes. Elke week nam ik ander gezelschap mee, zo was het tegelijkertijd een zalige manier om bij te praten met de mensen die ik graag zie. Nu de horeca haar deuren weer moet sluiten en de bubbel (het meest gehate woord van 2020) terug verkleint, komt dit alles ook even op z’n einde. Ik neem jullie deze week dus graag mee naar de voorlopig laatste spaghetti – ter plaatse, that is. Lucky number six was Carlito in het West-Vlaamse Tielt, een plaats waar ik waarschijnlijk anders niet meteen zou komen. Spoiler alert: thank god I did.
“Excuseer, ben jij Lara?” Eigenaars Katleen en Lode benaderen onze tafel. “We hadden wel al gedacht dat je eens ging passeren! Mogen we met jou op de foto?” Nadat het initiële schaamrood van mijn wangen verdwenen is – I’m shy xoxo -, slaan mijn gezelschap en ik een babbeltje met het koppel. Zo ontdek ik dat de lieve Katleen al 18 jaar élke liter spaghetti helemaal zelf maakt en dat de joviale Lode het café zijn wielrennersthema en aankleding heeft gegeven. Een topcombinatie, zo blijkt: Carlito is een heus begrip in Tielt en omstreken. Enkele van de grootste namen in de wielrennerwereld – inclusief Linde Merckpoel, meter van De Melkerie – schoven hun voetjes er al onder tafel (kijk mij eens met mijn nieuwe wielrenner kennis). Eens kijken wat deze BV van Carlito’s fameuze krachtvoer vindt.
DE SPAGHET? Een zalig warm bord, zó warm dat mijn camera ervan aandampte. On the side een plateau’tje met peper, zout, spaghettikruiden, tabasco en geraspte kaas. Ik spot meteen de dunne slierten – vaste lezers weten inmiddels dat capellini mijn hart sneller doet slaan, zeker wanneer ‘ie zo perfect al dente gekookt is. Ik dacht trouwens dat mijn grootmoeder de kampioen was van fijngesneden groentjes maar Katleen komt zeker en vast in de buurt. Ik heb zelfs niet gemerkt dat er champignons in de saus zaten. Qué?!
Die piepkleine groenten – en even kleine stukjes gehakt – zorgen voor een fijne textuur. De saus is heerlijk gekruid maar wel overwegend zoet, dus ik moet toegeven dat ik na een tijdje naar het zoutvat heb gegrepen. Qua portie: perfection. Net geen maagbreuk maar wel meer dan voldoende gevuld. De 13 euro zeker en vast waard.
SAMENGEVAT? Heerlijk verwarmende spaghetti, de meest sympathieke uitbaters, gezelligheid alom: ik had me mijn – voorlopig – laatste keer uiteten niet beter kunnen voorstellen.
