Er zijn twee soorten mensen op deze wereld: liefhebbers van dikke slierten en liefhebbers van dunne slierten. Ikzelf hoor bij de tweede categorie. Voor mij is deze gedachtegang dé manier om door het leven te gaan. Alle andere vormen van hokjesdenken zijn simpelweg niet aan de orde anno 2019 – please and thank you.
Bon, waarom in hemelsnaam een blog over spaghetti bolognaise?
Bolognaise is de rode spaghetti-draad doorheen mijn leven. De geur van mama’s bolognaisesaus bij thuiskomst deed elk probleem verdwijnen tijdens mijn schooltijd. Of de herinnering aan mijn West-Vlaamse grootvader die moeite had met de harde G van ‘spaghetti’, waardoor we met z’n allen gezellig zongen: ‘Wat eten we vandaah? Spahetti, spahetti, spahettiii‘. Het is mijn grootste goestingske, mijn favoriete gerecht om ineen te flansen en mijn absolute maatstaf voor de kwaliteit van een restaurant. Zelfs het meest bescheiden eethuisje kan mijn hart veroveren met een goede portie huisgemaakte bolognaise (verse kaaskroketten zijn overigens een minstens even goede maatstaf, maar dat is materiaal voor een andere blog dan – dibs).
Dus toen ik me recent in het land der Goden bevond met mijn familie, hoofden licht van de wijn, besloot ik – aangemoedigd door hen – to do the thing. Een blog beginnen over het gerecht van mijn leven, puur voor de lol. En wat die kaaskroketten betreft: ik hou jullie op de hoogte.
Lara